Monday, April 8, 2013

Saturday, April 6, 2013

De wereld is van jelly!


Zet Else en Fiona samen en ze maken de gekste creaties. Hun nieuwste uitdaging: een pepergordijn van vijftig kilo. Mét een amuse van peperjelly.
Wie: Fiona Ivanov, receptenschrijver en foodstylist en Else van der Burgt, beeldend kunstenaar.
Waar: Oude Haagseweg.
www.beingajellybar.net

Eigenlijk kwam het door de acteur John Malkovich van de film Being John Malkovich. Fiona Ivanov en Else van der Burgt hadden gelezen dat hij in zijn tienerjaren acht maanden alleen maar jelly had gegeten. Een interview met de acteur over drilpudding zat er, toen hij even in Amsterdam was, helaas niet in. Maar toen ze kort daarna een opdracht kregen 'iets' met eten en kunst te verzinnen, werd het 'Being a jellybar'.

Fantastisch materiaal, vindt beeldend kunstenaar Else. Jelly is uiterst flexibel, lichtdoorlatend en het heeft een prachtige chemische uitstraling. Else zaagde gaten in meterslange tafels voor glazen puddingschalen die van onder belicht worden. Daarna maakte ze tafels met ingebouwde geluidsboxen, waarop de Jumping Jellies tot leven komen.

'Ze ziet er nu heel netjes uit', zegt Fiona, 'maar meestal loopt Else in een stofjas en met een boormachine.' Voor Fiona is jelly materiaal waar, door middel van zelfgemaakte stropen, veel verschillende smaken aan zijn toe te voegen. Eetbare kunst moet ook lekker zijn. Voor feesten vult ze zo een dessertbar voor duizend mensen of een cocktailbar, waarbij jellycocktails worden, eh, geschonken.

Maar nu zijn ze in het atelier even druk met een uitstapje: 'Being a pepperbar'. Opdrachtje van een evenement in Den Bosch. Fiona moet nog even een jelly ontwikkelen van de Sechuanpeper, die door lieftallige assistentes in kleine glaasjes zal worden geserveerd en Else heeft een installatie getimmerd. Daaromheen hangt een gordijn waarin vijftig kilo aan rode pepers is verwerkt. Kijk, sommige pepers zien er al een beetje verdroogd uit. Het is spannend hoe ze zich houden. Drogen ze mooi op, of gaan ze schimmelen? Dat is ook niet erg. Het hoort bij het concept: tijd en eten.

Tijd om even echt te eten, hebben Fiona en Else niet. Fiona heeft de hele dag toetjes gemaakt die op de foto moesten. Tussendoor heeft ze drie puddingen en vijf flensjes gegeten. Ze is toe aan echt eten. Ze wordt heel sacherijnig als ze slecht eet. Maar het kunstwerk moet vanavond nog uit elkaar worden gehaald en worden ingepakt voor vervoer naar Den Bosch.

'Ik haal wel even iets van de Chinees', zei Fiona nog. Dat was een grapje. Ze heeft nog nóóit eten afgehaald. Nee, ook geen Thais eten. Ze duikt als ze thuis is nog wel even in de koelkast.

Sechuanjelly van Fiona amuse of tussengerecht, 10-12 personen

Ingrediënten: 1/4 vanillestokje, 1 blaadje of 2 g gelatine, 1 Sechuanknopje (te bestellen bij de groenteboer), 2 el limoensap, 3 flinke el honing.

Bereidingswijze: Schraap het merg uit het vanillestokje en meng dit met 100 ml water. Week de gelatine enkele minuten in (ander) koud water, knijp goed uit. Verhit het vanillewater 1 minuut in de magnetron zodat het goed heet wordt. Roer de zacht geworden gelatine erdoor en laat geheel smelten. Roer daarna de honing en het limoensap erdoor. Snijd de gele bloemblaadjes van de sechuanknop zeer fijn, het groene knopje kun je weggooien of voor iets anders gebruiken. Roer de fijngesneden sechuan door het gelatinemengsel. Verdeel het over 10 of 12 piepkleine vormpjes, bijvoorbeeld borrelglaasjes, en laat in de koelkast opstijven. Lekker als tussengang in een menu om de smaakpapillen op te frissen.
(Door: Nienke Denekamp)